De eerste dagen

Het is nu onze vierde dag in Kenia maar het voelt als weken. Na mijn vorige reisblog gingen we Nyeri in. Het was er heel erg druk en we waren echt een bezienswaardigheid. Iedereen wilde je aanraken en staarde je na. Het was heel bizar maar je kreeg wel een goed idee van het echte leven. Het is namelijk vaak zo dat je op vakantie tussen de toeristen loopt en bezienswaardigheden bekijkt en nu liepen we tussen de bewoners en waren we zelf de bezienswaardigheid. Ik vond het niet echt prettig maar dankzij de grote groep waarmee we gingen voelde ik me niet onveilig en na een tijdje raakte ik er wel aan gewend. Maar echt normaal is het nog niet. Verder vond ik het heel moeilijk om te zien dat er kinderen zijn die op straat leven en lijm snuiven. Heel erg heftig en dat voelt heel oneerlijk. Toen we terugkwamen waren de kinderen die op de school blijven slapen teruggekomen van vakantie. Voor ik het wist zat ik op de grond in onze slaapzaal en had ik 10 handjes in mijn haar en 4 beste vriendinnetjes. Alle kinderen zijn heel enthousiast en 's avonds hebben we met z'n allen gezongen in de gemeenschappelijke ruimte voor de meisjes. Gisteren was de eerste dag dat we gingen werken. Alle kinderen en dus ook de meisjes van onze slaapzal moesten 04:30 uur opstaan en daar zijn de huismoeders heel strict in. Stiekem vinden wij ze ook wel een beetje eng. 's Ochtends mogen ze geen moment op hun bed zitten onder het mom van "you're wasting my time already". Ik heb dit alles tot iedereens grote verbazing niet meegekregen want ik sliep er gewoonweg doorheen terwijl ieder ander wakker werd. Wijzelf zaten om 07:30 aan het ontbijt en mijn groepje (met Alien en Kelvin) waren vandaag ingedeeld bij de school. Dit is een andere school dan waar wij slapen, deze is een stukje armer. Op de school zijn een paar lokalen waar de grond van zand is. Wanneer het hard regent komt deze lokalen onder water te staan en kunnen ze hier niet meer terecht. We hakten het zand, wat zo hard is als steen, los en schepten het vervolgens weg, zo'n 20 cm diep. Op deze manier kan er een betonnen vloer komen met en kan het lokaal niet meer onder water lopen. Het is erg zwaar maar wel heel dankbaar werk. Het leuke aan het werken op de school is dat er heel veel kinderen zijn. Ik heb gezongen en gedanst met de leerlingen tussen 2,5 en 6 jaar en haasje-over en andere spelletjes met ze gespeeld. Ik vond dit echt geweldig en het was mooi om te zien hoeveel lol die kinderen kunnen hebben en hoeveel er voor ze gedaan wordt. Ook hebben we even mogen kijken in de keuken, een houten hutje met een hele grote pan met mais en bonen voor de hele school. Verder heb ik met Rowan en Alien een godsdienstles mogen bijwonen. Het viel me op dat ze alles opdreunen en het lijkt wel of ze veel minder zelf de kans krijgen na te denken en een mening te vormen. Het mooiste aan de school vond ik dat er een klasje was met gehandicapte kinderen. Echt fantastisch hoe zij ook een kans krijgen. Eenmaal terug konden we lekker warm douchen in tegenstelling tot de koude douche van die ochtend. 's Avonds hebben we weer gezongen en het viel me heel erg op dat ze heel zelfverzekerd zijn over hun talenten. Als ze goed kunnen zingen zeggen ze dat ook en ook zijn ze heel erg gemotiveerd voor school en willen ze allemaal advocaat of arts etc. worden. Vandaag waren we ingedeeld bij het weeshuis en gingen we de muren, deuren etc schuren en verven. Tegenover dit weeshuis stond een soort container die nog kleiner is dan mijn kamer waar 2 ouders met 5 kinderen in wonen. Hoewel de school hier gratis is konden deze kinderen niet naar school vanwege geldgebrek. Ze kunnen er niet komen want ze hebben geen vervoer en geen geld voor een uniform. Wel was het heel gaaf om te zien dat ze een zelfgemaakte bal hadden en de man een zelfgemaakte gitaar. Erg knap gemaakt maar toch was het wel heel erg confronterend. Morgen doen we mee met een sporttoernooi op de school waar we slapen als team oranje, heb er zin in! Liefs